Tagarchief: Hamas

Het amorele verschil tussen de NOS: het ene vingertje is even lang

‘If you’re not careful, the newspapers will have you hating the people who are being oppressed, and loving the people who are doing the oppression.’ Malcolm X

De met publieke gelden betaalde NOS-nieuwssite liet zich vanmiddag om 14.25 bij monde van Bart Rutten onder de kop: ‘Waarom Israël veel gevangenen ruilt voor weinig gegijzelden’
weer eens van zijn partijdige kant zien, om het eufemistisch uit te drukken*.

De kop refereert aan een wanverhouding die vaker opvalt in de oorlog die Israël tegen de Palestijnen voert**:

 

 

 

 

Detail van een wandschildering door een onbekende tekenaar.
ΕΜΣΤ, Athene. foto: Sylvia van de Garde

Lees verder Het amorele verschil tussen de NOS: het ene vingertje is even lang

De Nederlandse en de internationale pers gaan onverschillig om met de genocide in Gaza

Vóór alles gaat mijn diepgemeende medeleven uit naar elke naaste van Haniyeh, met mijn bewondering voor zijn niet-aflatende inzet, moed en wijsheid teneinde erkenning van en rechtvaardigheid voor Palestijnen en Palestina te vinden. Tevergeefs.

 

 

 

 


De schaamteloze combinatie van de NOS op 2 augustus 2024**

Al maanden verbijstert me de oppervlakkige of laat ik het onverschillige of partijdige (maar wat is dan het verschil?) berichtgeving noemen in de belangrijkste* Neder- en buitenlandse media als het gaat over de Israëlische genocide op het Palestijnse volk.

Meestal bestáát die berichtgeving niet, lijkt Gaza niet te bestaan – zoals er ook geen Mali bestaat, of Soedan – zoals er überhaupt geen door de Eerste Wereld veroorzaakte rampen en oorlogen bestaan die de enorme vluchtelingenstromen op gang brengen waar diezelfde Eerste Wereld zo massaal eensgezind rechts tegen te hoop loopt – nee, te veel moeite: stemt.

De media – want/dus de hele Eerste Wereld – gaan zich kritiek- en schaamteloos te buiten aan feodale topsport, aan massatoerisme  (eufemisme voor neokolonialisme), aan consequentieloze gezondheidsverslaving (eufemisme voor doodsangst) en toch toenemende epidemieën (geslachtsziekten, corona’s en schurft), aan eet-, festival-, drugs- (o wat erg, al die aanslagen in woonwijken, o wat erg al die chemische afval voor de volgende generaties), koop- en gokverslavingen, aan racisme (eigen blonde witheid eerst), aan verrechtsing (de grootste reactionaire idioten krijgen van publiek geld betaalde zendtijd, onderzoeksjournalsiten hoor en zie je ongeveer nooit) en aan complottheorieën met uitbraken van ‘verdwenen’ kinderziekten als gevolg

kortom: de media voeden een wijdverspreide egocentrische honger naar ‘prikkels en ervaringen’ maar vooral naar aandacht en onwetendheid.

Lees verder De Nederlandse en de internationale pers gaan onverschillig om met de genocide in Gaza

De twee maten van de NOS: Israëls onschuld en Israëls Untermensch

Eigenlijk is het te gek voor woorden dat ik me verplicht voel om te beginnen met de opmerking dat ik de Hamasaanval van 7 oktober 2023 niet goedkeur en evenmin de gijzelnemingen op die dag.
Ik doe het dan ook met de toevoeging dat die gebeurtenissen niet op zichzelf staan, dat de politiek van Israël en van de Eerste Wereld inclusief Nederland die acties heeft veroorzaakt • om te beginnen omdat Nederland Israël al decennia lang onvoorwaardelijk steunt en zijn politiek van apartheid fasciliteert, zoals het Nederlands VOC-mentaliteit betaamt –,
• maar vooral omdat Israël Hamas economisch steunt.
Moet ik er nog aan toevoegen dat ik de Israëlische gegijzelden hun vrijheid evenzeer toewens als alle Palestijnen?
Moet dat echt?

De N(ederlandse)OS vindt het in het kader van gesubsidieerde objectieve en eerlijke berichtgeving blijkbaar eerlijk en objectief om de gewelddadige bevrijding van vier Israëlische gijzelaars breed uit te meten op hun nieuwssite. Met namen en foto’s.
Van de papa in een opname waarin hij de bevrijding van zijn dochter politiek kleurt met de verheerlijking van ‘het meest morele, humane en excellente leger’;
van feestende Israëlische burgers en militairen – waartussen geen verschil bestaat;
van het telefoontje aan een van de bevrijde gegijzelden van Israëls president Herzog, die kortgeleden bij de onthulling van het Nederlandse Holocaustmonument de godvergeten moed had om op te roepen tot een exclusief gebed voor de ‘onschuldige’ gegijzelden en ‘Never again’ te claimen voor zijn eigen volk om vervolgens over te gaan tot zijn orde van de dag: het isoleren, doodschieten, martelen, verhongeren en bombarderen van Palestijnen, de Untermenschen voor zijn uitverkoren volk*
– je moet tenslotte ergens übermenschlich boven uitverkoren zijn.

Lees verder De twee maten van de NOS: Israëls onschuld en Israëls Untermensch

De twee maten van de Eerste Wereld XIII: ‘Mein Erbe nun nehm‘ ich zu eigen’ (Siegfried Rutte)

Op zich al afgrijselijk onverschillig dat je aan een genocide pas tegen haar einde een consequentie verbindt,
maar de Israëlische inval in Rafah zou voor Rutte een ‘gamechanger’ [sic!] worden.
Nog valser is het als je die belofte loochent omdat je naar een baantje vist waarvoor je instemming behoeft van andere hypocriete sociopaten:
bovenstaand bleek weer één van Ruttes even ontelbare als schaamteloze leugens.
Zelfs nu Netanyahu het een ’tragische vergissing’ noemt dat hij met Nederlands wapentuig een heel tentenkamp vol door hemzelf bijeengedreven vluchtelingen de gruwelijke verbrandingsdood in joeg, en daarmee feitelijk aangeeft dat zijn leger en zijn land tot dergelijke praktijken bereid en in staat zijn en, sterker nog: doorgaan met het offensief*.

Rutte en de hele bestuurlijke top van de Eerste Wereld doen me kokhalzen van weerzin –
net als wij, inwoners van die Eerste Wereld, die onze volgepropte monden houden en gerust gaan slapen
nadat we de herhaling van de genocidale gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog bekeken als betrof het de samenvatting van een voetbalwedstrijd tussen twee buitenlanden.

Maar feitelijk wordt een in een getto opgesloten volk onder onze medeverantwoordelijkheid verhongerd en afgeslacht.**

Zó tergend langzaam dat zich voortdurend mogelijkheden voordoen om het tij te keren, de agressor buitenspel te zetten en zijn vertegenwoordigers voor de rechter te slepen – maar we laten het voortgang vinden als betreft het inderdaad vermaak.
Sterker: we werken eraan mee. Al decennia lang creëert en vernietigt de populistisch/neoliberaal/christelijke Eerste Wereld haar grootste productie:
haar eigen Untermensch – deze keer niet joods of zwart of vrouw maar moslim en momenteel nog specifieker: Palestijns.

Onder het drogredelijke motto: iemand moet onze openstaande rekening uit 1939-45 betalen anders ben jíj een antisemiet.

Lees verder De twee maten van de Eerste Wereld XIII: ‘Mein Erbe nun nehm‘ ich zu eigen’ (Siegfried Rutte)

‘Never again is now’: de gotspe van Yitzhak Herzog

Nederland heeft zijn Nationaal Holocaustmuseum geopend.
Broodnodig.

De Israëlische president Yitzhak Herzog – met zijn land door het Internationaal Gerechtshof (ICJ) verdacht van oorlogsmisdaden en genocide, en openlijk gemaand tot preventie terwijl onderzoek door dat ICJ een aanvang heeft genomen – compromitteerde de opening van het Nationaal Holocaustmuseum niet alleen met zijn aanwezigheid, hij heeft de bedoeling van het museum onbeschaamd verloochend met zijn persoonlijke politieke oproep om exclusief te bidden voor de onschuldige Israëliërs die Hamas op 7 oktober 2023 tot gijzelaars heeft gemaakt
– een vreselijke gebeurtenis
waarvoor Herzog antisemitisme (alsof Palestijnen geen semitisch volk zijn) als oorzaak gaf en waar zijn land een gruwelijke oorlog op liet volgen die, als het aan deze president en zijn m-p ligt, niet zal eindigen tot álle Palestijnen, van kinderen tot bejaarden, zijn afgemaakt: ‘We’ll break their backbone’.
Herzogs oproep tot vrede (Reuters) tijdens de opening mogen we met een korrel zout nemen gezien die uitspraak, zijn afwijzing van een staakt-het-vuren én van enig vredesoverleg.

Herzogs ‘onschuldig’ is in dit verband eveneens een problematisch begrip want in hoeverre zijn volwassen Israëliërs onschuldig als ze vanaf hun achttiende dienen in een staatsleger dat al decennialang Palestijns leven onmogelijk maakt?

Iedereen heeft het recht om te bidden tot wie hij/zij en voor wie hij/zij wil
maar het is onduidelijk tot wie Herzog wil dat dít gebed gericht wordt want joods Israël heeft een andere god dan christelijk of islamitisch Nederland, bijvoorbeeld – en o wee als onze god ons straft omdat wij ketters hun goddeloze gang lieten gaan…
De religieus-dogmatische cirkelredenering is en blijft gesloten,
wordt nooit een spiraal – laat staan opengebroken
en juist dat is in dit – in vrijwel elk – geval een oorzaak van (staats)geweld.

Het zij zo – ‘amen’.

Lees verder ‘Never again is now’: de gotspe van Yitzhak Herzog

De twee maten van de Eerste Wereld VII – ‘Genocide met ons geld,’ mag Van Leeuwen van de publieke omroep liegen

De Israëlische autoriteiten hebben ‘onthuld’ dat de VN-hulporganisatie UNWRA, waarvan alle Gazanen al decennia lang afhankelijk zijn en helemaal sinds Israëls oorlogsverklaring na 7 oktober, ‘hulp heeft geboden’ aan Hamas
en daarop hebben een zevental landen meteen besloten om de financiële steun aan UNWRA op te zeggen.
Waaronder Nederland. Natuurlijk Nederland.
Bij monde van bullebak en antidemocraat Geoffrey van Leeuwen: Rutte-adept, interim- en demissionair* vvd-minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking  (kies een van de twee, zou ik denken, want ze sluiten elkaar uit: de Eerste Wereld is gebaat bij onontwikkelde dus goedkope arbeidskrachten wereldwijd, voor zoveel mogelijk eigen handel, winst en macht)
nadat hij VVD-achterbaks islamofobe en anti-Palestijnse sms’jes uit zijn ‘Nokiaatje’ verwijderde en op X rijkelijk desinformatie verspreidde over de Israëlische oorlog in Gaza*, **.

‘We [koninklijk meervoud want zijn besluit om UNWRA standrechtelijk te executeren komt uit Van Leeuwens persoonlijke antidemocratische koker] zijn enorm geschrokken. De aanklacht is dat met VN-geld, met óns geld, de aanslag is gepleegd op 7 oktober,’ jeremieert  de demissionaire interimminister – in ‘onpartijdig’ Nieuwsuur van 27 januari 2024***, dat bij monde van Sander van Hoorn in Tel Aviv alvast een schot voor de boeg neemt ten gunste van Israël: de UNWRA-medewerkers in Gaza wonen zelf vaak ‘gewoon’ in vluchtelingenkampen dus het wekt nauwelijks  verbazing ‘natuurlijk’ dat zij de ideologie van Hamas delen –,

dezelfde demissionaire interimminister die er totaal geen been in ziet om met ‘ons’ geld Israëls genocide op de Palestijnen te financieren én van ons belastinggeld wapens en wapensystemen aan te schaffen die op de Palestijnen zijn uitgetest, voor geldbedragen waarvan Israël zijn onrechtmatige bezettingen weer kan verhevigen en zijn moordpraktijken kan voortzetten. Lees verder De twee maten van de Eerste Wereld VII – ‘Genocide met ons geld,’ mag Van Leeuwen van de publieke omroep liegen

De twee maten van de Eerste Wereld IV – Adania Shibli en Duitsland: eine Nebensache im Nachhinein.

Tijdens de Frankfurter Buchmesse zou op 20 oktober 2023 aan de in Israël geboren Palestijnse auteur Adania Shibli voor haar roman Eine Nebensache1 de LiBeraturpreis 2023 worden uitgereikt door Verein Litprom6 en de Buchmesse zelf. De roman werd uitgegeven door Berenberg Verlag.

Die uitreiking is zonder overleg en voor onbepaalde tijd uitgesteld omdat Hamas Israël heeft aangevallen, omdat Shibli heeft geschreven over haar Palestijnse volk, omdat ze tegen het apartheidsregime van Israël heeft geprotesteerd en een oproep van de BDS (Boycott, Deinvestment and Sanctions)2 zou hebben ondertekend ­
én op grond van een artikel in een Berlijns progressief dagblad:
op 10 oktober 2023 zette taz bij monde van Carsten Otte de hetze – of deze Rhetorik der Hysterie zoals Ilija Trojanow3 het later noemde – tegen Shibli en haar boek op scherp.

Foto: Sylvia van de Garde

Ik ben sprakeloos en zum Tode betrübt.

Lees verder De twee maten van de Eerste Wereld IV – Adania Shibli en Duitsland: eine Nebensache im Nachhinein.

De twee maten van de Eerste Wereld III of: Ruttes onmenselijke keuzes

De menselijke of de onmenselijke?

Op 23 oktober heeft de gevallen m-p van Nederland het nodig gevonden om namens het land waarvan hij geen m-p meer is en namens welk hij fatsoenshalve geen controversiële zaken meer mag afhandelen, de oplichter, volksmenner en massamoordenaar Bibi Netanyahu een hart onder de riem te steken.

Over het fatsoen van de Nederlandse m-p had ik het eerder: dat ontbreekt hem ten enenmale. Hij is niet meer gebleken dan een megalomane kleuter of een pervers allesneu… ‘ach nee’ om met de menselijke Jaap Fischer/Joop Visser te spreken.


foto: Sylvia van de Garde
Lees verder De twee maten van de Eerste Wereld III of: Ruttes onmenselijke keuzes

De twee maten van de Eerste Wereld I

met genocide als gevolg.
of: de waarde van de Palestijnen ••

Nota bene:

    • Hamas ≠ de Palestijnen
    • Hamas ≠ Gaza
    • Hamas ≠ Westelijke Jordaanoever
    • niets rechtvaardigt het doodschieten of ontvoeren van burgers (geldt voor Hamas, geldt voor Israël)
    • niets rechtvaardigt het niet erkennen van (het recht van de Palestijnen op) de Palestijnse staat – zeker na de Oslo-akkoorden
    • niets rechtvaardigt de bezetting en/of afsluiting van Gaza en de Westelijke Jordaanoever door/aan Israël, vóór of na 6 oktober 2023  ***
    • niets maar dan ook helemaal niets rechtvaardigt het schenden van het oorlogsrecht door Israël  dat – anders dan Palestina – zich als staat kan voordoen met een internationaal gesubsidieerd staatsleger,  en dat internationaal als staat erkend wordt ***
    • niets rechtvaardigt de decennia durende blinde en dove  steun aan Israël dat – als erkende staat – mensen- en oorlogsrechten schendt
    • de Eerste Wereld als dominante wereld mag zich schamen over het feit dat zo weinig van haar leden kennis hebben van de achtergronden en bestaansredenen van  bezette Andere Werelden en van het verzet van die Andere Werelden tegen die overheersingen – dat gebrek aan kennis is een drijfveer waarop die geschiedenis zich herhaalt.
    • niets rechtvaardigt de weigering om de Palestijnse gebieden als zelfstandige staat te erkennen met alle rechten die daarbij horen. Dit geldt vóóral voor de hele Eerste Wereld

 

Judith Butler schrijft in haar boek Precarious Life. The Powers of Mourning and Violence over de meer en minder betreurenswaardige doden:
‘Who counts as human? Whose lives count as lives? And finally, what makes for a grievable life?’ * (onderstreping van mij. SvdG).
De keuzes voor het onderscheid komen meestal voort uit religieus-politieke retoriek, gebrek aan solidariteit en nationalistische en racistische motieven.

Kritiek op Israëls apartheidspolitiek van de afgelopen acht decennia die uitmondde in de regelrecht antidemocratische wetten en moorddadige praktijken van Netanyahu en de zijnen, wordt – overigens al zo lang het land zichzelf tot staat heeft uitgeroepen – afgedaan als ‘antisemitisch’, en dat heeft de rest van de wereld de mond gesnoerd met medeplichtigheid aan genocide op de Palestijnen als gevolg. Lees verder De twee maten van de Eerste Wereld I