Een groot deel van ‘onze’ politici begon zijn/haar carrière bij uiterst dubieuze maar nog altijd onbesproken Nederlandse bedrijven als Unilever, FrieslandCampina, ForFarmers, Suikerunie (Consun Beet Company) en Koninklijke/Shell. Bedrijven die zich met veel geld van overheid en beleggers gedragen alsof ze (dus) overal recht op hebben en overal thuis zijn. Een moderne invulling van het begrip ‘kolonialisme’.
Nog steeds vinden wij daar niets van, nog steeds geloven wij dat deze bedrijven en hun werknemers hun geld VERDIENEN, dat voormalige werknemers respectabele politici (kunnen) zijn, én dat die politici natuurlijk nooit hun macht misbruiken om deze bedrijven te bevoordelen.
Maar niets is minder waar.
En weinig heeft ernstiger gevolgen.
Milieudefensie en Amnesty International zijn al jaren actief om Shell aan te klagen voor een van de ergste vormen van misdaden tegen de menselijkheid: de totale vervuiling van het Afrikaanse land Nigeria, met ontelbaar veel moorden, doden, zieken en werklozen als voorwaarde en gevolg.
Tot nu toe bleven die pogingen niet helemaal én helemaal wel zonder gevolg: Shell is in 2011 veroordeeld tot het opruimen van de ongelooflijke giftige troep die het in Nigeria heeft veroorzaakt – de visie van het bedrijf op de Nigeriaanse bevolking en samenleving spreekt daaruit boekdelen en mag in de actualiteiten en discussies van nu behalve koloniaal ook racistisch worden genoemd: deze doden en zieken zijn minder waard dan de euro.
Maar Shell heeft, arrogant als het Nederlandse koninklijk huis dat zijn titel en geld aan dit bedrijf leent, die verordening nog steeds niet opgevolgd. En Shell kan in Nederland ook nog steeds de belasting ontduiken.
De attitude van het bedrijf (en zijn beleggers en aandeelhouders) jegens het Afrikaanse land en zijn bevolking werd in 1995 duidelijk met de executie van de ‘Ogoni Nine’, onder wie Barinem Kiobel en milieuactivist en schrijver Ken Saro-Wiwa. Moorden die Shell gretig toeschrijft aan de Nigeriaanse overheid (‘Ik voel me zeker niet verantwoordelijk,’ loog directeur Cor Herkströter met koninklijke dictie, ‘ik was er niet bij’), maar waarvoor het bedrijf inmiddels is aangeklaagd. De 15,5 miljoen euro die Shell aan de weduwe van Saro-Wiwa betaalde ‘is geen schuldbekentenis maar een humanitair [sic!] gebaar’. Net als de 70 miljoen aan een totaal vervuild Nigeriaans vissersdorp.
Goedkoop. En zonder consequenties. Je zou bijna zeggen: een Nederlands staaltje van VOC-mentaliteit. Of zoals Shell-topman Ian Craig in 2010, toen de Tweede Kamer zei ’teleurgesteld’ te zijn in de lakse houding van het bedrijf, antwoordde: ‘We have been in Nigeria for 50 years and we will be in Nigeria for much much longer’.
VERDEEL en HEERS
Behalve Shells gotspe die leidingen vernielende en (hun eigen) olie ‘stelende’ Nigerianen vergelijkt met een drugsorganisatie (‘veel machtsvertoon, veel wapens en gebaat bij veel vervuiling want we betrekken hen in het opruimen ervan’), blijkt nu dat K…/Shell zelf lokale handlangers aanmoedigt om (voor wat centen) leidingen te vernielen – omdat het bedrijf belang heeft bij zo veel mogelijk schade die niet aantoonbaar het gevolg is van eigen nalatigheid. Met 6000 km aan slecht onderhouden leidingen vol olie – een product dat langzaam maar zeker uit de markt wordt geprezen – en een compleet van gif vergeven landschap zo zo groot als de Benelux, telt het bedrijf zijn winst: ‘sabotage’ houdt het uit de aansprakelijkheid dus uit de rechtszaal en uit de kosten. Zo voorkomt het boetes voor gederfde inkomsten van de bevolking en voor de schier onoverkomelijke schade aan natuur en samenleving.
‘DOEL NUL’
Volgens Shell: nul lekken en nul schade aan mens en milieu. Volgens mij: nul toekomst voor een bedrijf dat miljoenen mensen de toekomst heeft ontnomen.
De leugen dat medewerkers van Shell en Unilever hun geld verdien(d)en, moet maar eens worden doorgeprikt. En alle (voormalige) werknemers, sponsoren en naamgevers van het bedrijf zouden moeten worden doorgelicht op hun praktijken toen en nu, en op hun ‘humanitaire en groene’ visie en beleid.
Er staat een nieuw proces op stapel. Tegen K…/Shell. Daarvoor zijn nog sponsoren nodig: zie de link van Milieudefensie onder aan deze blog.
Want een multinational die drijft op moorden (behalve de politieke moorden ook 16.000 kinderen in hun eerste levensjaar per jaar), leugens en bedrog, uitbuiting, belastingontduiking en amorele lobbyisten en investeerders, kan geen onafhankelijke en schone koers varen.
Nooit.
Zo’n multinational vaart blind op zijn vracht.
Verder lezen:
No clean up, no justice
https://www.npostart.nl/zembla/10-12-2020/BV_101401004
https://www.amnesty.nl/actueel/getuigen-verklaren-over-omkoping-shell-in-rechtszaak-van-nigeriaanse-weduwen
https://milieudefensie.nl/shell-in-nigeria/10-jaar-rechtszaak-tegen-shell-in-nigeria#video
https://www.amnesty.nl/actueel/rechtszakenshell
https://www.groene.nl/artikel/duurzaamheid-uit-een-pakje
https://nos.nl/artikel/2338501-unilever-past-naam-aan-van-gezichtscreme-licht-en-lief.html